گفتگو با رازگل: از تغییر سبک زندگی تا رسیدن به موفقیت

رازگل احمدی متولد سال ۱۳۶۵، ساکن تهران و دارای ۳ فرزند است.
درگذشته به طور محدود و اصطلاحا شخصی دوزی خیاطی انجام می داده و در کلاس های خصوصی زبان انگلیسی و نازک دوزی شرکت می کرده اما به دلیل هزینه ی بالای شهریه ها و تجهیزات از ادامه این کلاس ها صرف نظر کرده است.
از آنجایی که بسیار‌علاقمند به فعالیت در کلاس های مختلف و کسب مهارت در زمینه های مختلف بوده و دوست نداشته فردی راکد و ساکن باشد به فکرشرکت در کلاس های آموزشی می افتد. همچنین به دلیل مشکلاتی که در زندگی شخصی‌اش داشته، در دوره سخت و بحرانی به سر می‌برده و برای خروج از آن حس سرخوردگی و افسردگی به پیشنهاد یکی از دوستانش وارد موسسه ایلیا می شود.
رازگل می گوید:«قبلا احساس پوچی و بی ارزش بودن می کردم و مهاجر بودن را مانعی برای رسیدن به موفقیت و پیشرفت می دانستم. فکر می کردم در ایران به هیچ جایی نمی‌رسم و نمی‌توانم موفقیتی کسب کنم. تنها فعالیت روزانه‌ام خانه‌داری، آشپزی و بچه‌داری بود و عقیده داشتم همین کارها برای من کافیست چرا که با توجه به شرایطم نمی توانم بیشتر‌از این کاری انجام دهم. همیشه فکرم درگیر مهاجرت کردن به کشورهای اروپایی بود تا بتوانم آنجا به پیشرفت برسم.
اما بعد از شرکت در کلاس ها و دیدن جوّ موجود در ایلیا ورق برگشت. در کلاس ها وقتی صحبت های اساتید درباره برابری انسان ها با هم را شنیدم انرژی مثبت دریافت کرده و امیدوار به پیشرفت شدم. قبل از ورود به کلاس ها اصلا کتاب نمی خواندم با اینکه دسترسی زیادی به کتاب‌های مختلف داشتم اما با معرفی کتاب‌های مختلف توسط اساتید، کم کم به مطالعه روی آوردم. به تدریج دید منفی و سطحی که به زندگی داشتم از بین رفت. وقتی با نگرش افراد مختلف به زندگی آشنا شدم با خودم فکرکردم من چقدر از زندگی دور بودم و چقدر اهدافم برای زندگی کوچک و سطحی است. بعد از آن به جای فکرکردن به مسائل مادی و تجمل گرایی های رایج در جامعه، به سرمایه گذاری روی خود، توانمند شدن و ارتباط گرفتن با افراد مثبت و موفق فکر میکردم. در ابتدا کار سرمه دوزی برایم سخت بود اما به تدریج شیرینی آن را چشیدم و هرروز با انگیزه و تلاش بیشتری در کلاس ها شرکت میکردم. وقتی در کلاس چیزی را می دوختم به توانایی خود ایمان می آوردم. به این باور رسیدم که اگر بخواهم کاری انجام دهم، میتوانم.))
او در کارگاه های مهارت های زندگی، کسب و کار، مهارت های نرم و سرمه دوزی مبتدی و پیشرفته شرکت کرده است.
بعد از اتمام کلاس های سرمه دوزی به همراه تعدادی از هم دوره ای هایش شروع به دوختن نمونه کار می کنند تا بتوانند به افراد مختلف ارائه کرده و جذب مشتری داشته باشند. همزمان کلاس های آموزشی خود را راه اندازی کرده و به افراد مختلف آموزش داده و هنوز هم هنرجوهایی در این زمینه دارد.
حالا او علاوه بر کلاس های آموزشی کوچکش مشتریان خاص خود را دارد و در کنار سفارش هایی که گاهی از طرف موسسه ایلیا دریافت می کند، سفارش هایی از قبیل سرویس عروس، قاب‌های تزئینی و هدایای شب یلدا، ولنتاین و … دارد.
رازگل معتقد است موسسه ایلیا بعد از اتمام دوره‌ها، هنرجوها را به حال خود رها نکرده و پیگیر این هستند که آیا آنها بعد از اتمام دوره ها به فعالیت خود ادامه داده‌اند یا خیر. در همین راستا با راه اندازی سایت و پیج اینستاگرام “مادریا” اقدام به سفارش گیری برای این بانوان کرده است.
رازگل در مسیر پیشرفت خود مشکلات و موانعی داشته است. او مهاجر بودن را مانع بزرگی برای ایجاد کسب و کار خود دانسته و فکر می کرده نمی تواند جواز کار داشته باشد و کار کند. اما به مرور زمان و کسب اطلاعات در کلاس های کسب و کار میفهمد این چیز ها بهانه ای بیش نبوده است.
بی انگیزگی نیز مشکل دیگر او بوده که به گفته ی خودش با شنیدن صحبت های اساتید و خواندن کتاب های معرفی شده توسط آنها توانسته سبک زندگی اش را تغییر داده، بیشتر آدم های اطرافش را درک کند و زندگی آرام‌تری داشته باشد.
او به عنوان فردی که کارش را از صفر شروع کرده است می گوید: «اگر کسی واقعا بخواهد کارهای هنری و هرکار دیگری را از صفر شروع کند، نیاز به انگیزه و تلاش بالا دارد و با داشتن این دو فاکتور مهم می‌تواند در کمترین زمان ممکن کسب و کار خود را هرچند کوچک، راه اندازی کند و به موفقیت برسد.»

یکی از برنامه های رازگل برای آینده این است که بتواند هنر سرمه دوزی را به افراد بیشتری بشناساند زیرا بسیاری از افراد حتی نام این هنر به گوششان نخورده است و با آن آشنایی ندارند.
اما برنامه بزرگتر و مهم تر او این است که به انجام کارهای هنری و صنایع دستی افغانستان بپردازد و این کار را به قدری گسترش دهد که بتواند آن را به افراد مختلف در سراسر جهان نشان دهد.